0% Complete
صفحه اصلی
/
اولین کنفرانس ملی معماری فردا - شهر آینده: چالش ها و راه کنش های عصر هوشمند سازی
واکاوی تاثیر هوش مصنوعی بر خلوت در مکان فیزیکی و دنیای متاورس
نویسندگان :
زینب میرحبیبیان (دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب) , لیلا کریمی فرد (دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب)
کلمات کلیدی :
روانشناسی محیط،،هوش مصنوعی،،متاورس،،درک مکان،،خلوت
چکیده :
رایانه در جهان و در خیلی از عرصهها جایگزین انسان و نیروی انسانی گردیده، که این پدیده در رشتهی معماری مثتسنا نیست و به خصوص در سالهای اخیر زیاد به چشم میخورد، بنابراین لزوم استفاده از هوشهای مصنوعی نباید باعث ایجاد احساس انزوا و انسان گریزی از دیگران شود. هوش مصنوعی در معماری نباید جایگزین تعامل انسانها با یکدیگر شود، همه به حریم خصوصی و فضای خلوت نیاز دارند، اما باید در معماری به گونهای استفاده شود که افراد در فضا منزوی نشوند. معماران و طراحان باید هوش مصنوعی را برای تسهیل انجام کارها بکار گیرند، نه آنکه بخواهد جای افکار و ذهن بشریت را بگیرد و انسان را به انزوا ببرد. دستیابی به تعادل بین خلوت و تعاملات اجتماعی یک ضرورت است که بسته به ارزشهای هر جامعه و فرهنگ آن به وسیله عناصر فضایی و کالبدی در بستر جامعه و بافت اجتماعی صورت میپذیرد. در این پژوهش سعی شده است تا با بررسی مقالات در حوزه هوش مصنوعی و خلوت از سال 2010 تا سال 2023 به جمع آوری اطلاعات و نظریات مرتبط با آن پرداخته شود. آنچه مشخص است هوش مصنوعی میتواند در ایجاد خلوت و انزوای افراد در یک فضای معماری تاثیرگذار باشد و میزان آن باید به نحوی صورت بگیرد که فرد را به انزوا و فرار از اجتماع و جامعه گریزی نکند. بین خلوت شخصی و انزوا مرز باریکی وجود دارد که اگر فرد ازین مرز عبور کند، دچار جامعه گریزی شده است و هوش مصنوعی میتواند این عمل را تسریع بخشد.
لیست مقالات
ثمین همایش، سامانه مدیریت کنفرانس ها و جشنواره ها - نگارش 34.5.2